Etrafımdaki herkes sen gerçekten çok iyisin, hayat dolusun fakat bahsettiğin şeyler seni çok yıpratır, hayatın görmediğin bir yüzü daha var deyip duruyor. Bende biliyorum o görmediğim yüzünü en azından tahmin edebiliyorum ama tüm bunlara göğüs gerebilirdim, inanıyordum..
Küçük küçük cumhuriyetçikler vardır çevremizde onları yıkmak gerek bunu biliyordum belki asice olacak bu ama bunu yapmazsak ilelebet böyle devam edecek. O cumhuriyetçikler herşeyin kendi etrafına dönmesini kimsenin başkaldırmasını istemez. Hatta bazen tehdit yoluna bile başvurabilirler. O küçük cumhuriyetlerin altında ezilmek fakat istediğin, arzuladığın, küçüklükten beri hayalini kurduğun ve severek yapacağın şeyi mi yoksa sırf onların altında ezilmemek için vazgeçtiğin şeyi mi tercih edersin diye sorsalar "EZİLMEK" derim bağıra bağıra. Küçüklüğümden beri bir çaba sarfettim hayallerim yolunda bir çok fedakarlıkta bulundum. Arkadaşlarım sokakta oynarken ben çalıştım, onların eve yeni girdiği saatte ben sırf düzenli olayım işime daha rahat konsantre olabileyim diye uyudum saatin 9-10'unda. Şimdi de insanlar bana sen kaldıramazsın, senin kadar isteklisini görmedim fakat sen çok kırılgansın dayanamazsın, hayat dolusun ve hayattan soğumanı istemiyorum vs.. diye saydırıyorlar. Belki de haklılardır fakat ne olursa olsun emeğimin karşılığını almak isterdim. Başaramayacağımı düşünüyordum zaten çünkü imkansız gibi birşeydi benim düşüncelerim ama ne bileyim insan yine de istiyor..
Keşke hayat dizilerdeki, filmlerdeki kadar kolay olsa iki çalışmakla herşeyi başarsak her seferinde iyiler kazansa ama maalesef gerçekler çok ama çok acı. İnsanın her istediği, hayal kurduğu şey olmuyor işte.. Şimdi bana tercihini yap diyorlar ya başaramayacağın birşeyin peşinden koşmaya devam et, yıpran, üzül ya da hayallerinden vazgeç.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder